StormFront 1944

Rozproszone bazy wojskowe najeżone bronią i budowlami obronnymi – sprzęt wojskowy stoi na obwodzie, a patrole patrolują kontrolowane terytorium pieszo, śmigłowce chronią główną kwaterę główną z powietrza, a budowa budynków administracyjnych nie zatrzymuje się ani na minutę. Kontrolowane terytoria oznaczone są flagami przeciwstawnych państw, które nie są w żaden sposób powiązane kontraktami biznesowymi i kajdanami wspólnej polityki, a zatem niebawem rozpocznie się wojna na pełną skalę! Po krótkim etapie przygotowawczym użytkownicy są zapraszani do strefy walki strategii online StormFront 1944 .

I choć obrazek w nowości wygląda jak kolorowa kreskówka – pasje dalekie są od dziecinnych. Wybierz pod flagą kraju, w którym będziesz grał, i daj całą siłę na zwycięstwo w krwawych bitwach rozgrywających się w czasie rzeczywistym. Niezależnie od wybranej przez gracza strony konfliktu, na pierwszy plan wysuwa się potrzeba stworzenia i wzmocnienia jego głównej bazy, jej ochrony oraz stałego rozwoju sfery militarno-przemysłowej.

Wszystko zaczyna się, jak zwykle, od wydobycia materiałów i surowców do dalszych osiągnięć, dlatego w pierwszej kolejności i jak najszybciej należy wznieść odpowiednie konstrukcje – stal, węgiel, drewno, złoto, trudno walczyć skutecznie, gdy pojemniki są puste. Umieszczamy jednostki w koszarach i nie zapominamy o ich okresowym szkoleniu, szkoląc je do nienagannego wykonywania rozkazów dowództwa, czyli ciebie. Pomyśl o znaczeniu logistyki – kolej pozwoli Ci szybko przerzucić sprzęt wojskowy i siłę roboczą w dowolny punkt mapy gry, bliżej obozu wroga. Ponadto wygodnie jest dostarczać pociągami materiały wydobywane w kopalniach i przedsiębiorstwach – nie można tego wszystkiego przeciągnąć na własny garb.

Bitwy w strategii StormFront 1944 są realizowane w trybie „półautomatycznym” (na szczęście gracze nie będą patrzeć na wszystko obojętnie): przed atakiem na wroga powinieneś wybrać jednostki, które Twoim zdaniem , będzie najskuteczniejszy na polu bitwy . Tak więc, w zależności od realizowanego zadania, można skorzystać z piechoty („jedzenie za proch”, słowem), czołgów podwieszonych mocnym pancerzem, pojazdów wojskowych najeżonych ciężkimi karabinami maszynowymi, a wszystko jest w porządku przy wsparciu lotniczym tego projektu.

Zwycięstwo jest przyznawane dowódcy, którego armia zdobędzie lub zrówna z ziemią kwaterę główną wroga, robiąc to przy jak najmniejszych stratach i zapewniając cenne trofea, czyli wszystkie te same zasoby. Z żalem należy odnotować, że zaprezentowana strategia czasu rzeczywistego, choć wykonana w realiach II wojny światowej, nie jest w stanie zaskoczyć i pokazać coś zupełnie świeżego pod względem rozgrywki. Nienawistne budynki, ogólny rozwój, który nie widzi końca ani krawędzi, stopniowa ekspansja kontrolowanych terytoriów, a także epizodyczne bitwy z innymi użytkownikami w trybie PvP lub w formacie PvE ze sztuczną inteligencją, której zdolności strategiczne pozostawiają wiele do życzenia .